»Η αγάπη θα μας σώσει », είπε η γιαγιά με μια ήρεμη και καθάρια φωνή.
»Αν δεν ήρθε να μας διδάξει την απλότητα ο Χριστός, πώς γίνεται να φωτίζει ακόμα την καρδιά μας»;
»Γιαγιά πάντα η καρδιά μας κάνει ό,τι θέλει»; ρώτησε γεμάτος περιέργεια ο Γιώργος.
»Δεν έχει παιδί μου πάντα λόγο η καρδιά.
Πολλές φορές παίζει με τα συναισθήματά μας.
Άλλοτε αυτά την πάνε ψηλά κι άλλοτε την κατεβάζουν κάτω.
Μερικές φορές μας παίρνει μακριά.
Τότε ξεχνάμε τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας!
Άλλοτε πάλι γεμίζει κενά κι απογοητεύεται.
Κι άλλες φορές αντιδρά από φόβο ή από υπερβολική βιασύνη.
Μερικές φορές εμπιστεύεται τόσο πολύ, που δεν μπορεί να δει κάτι διαφορετικά!
Τότε αισθανόμαστε ότι έχουν ζαλιστεί οι αισθήσεις μας και παραπατάμε!
Η καρδιά μας ακούει όμως!
Ακούει τα όνειρά μας!
Ακούει τις αισθήσεις μας.
Τότε τραγουδά ένα χαρωπό σκοπό και σκορπά φως και χρώμα κι ομορφιά!
Τότε είναι που αγαπά το κάθε τι γύρω μας!
Υπάρχει το πάθος που σαν πυρκαγιά σε ζεσταίνει και ξεχωρίζεις την αγάπη από τη φιλία!
Τρέχεις με τα χέρια ανοικτά σαν παιδί κι όλα γύρω σου είναι γεμάτα ζωή!
Και συ ξέρεις ότι η ζωή σου έχει αξία»!!
Πηγή: https://margaritaeutixias
Δημοσίευση σχολίου