Η Φιλοσοφία των Ινδιάνων για τη Φύση

Η Φιλοσοφία των Ινδιάνων για 

τη Φύση

Οι Ινδιάνοι είναι γνωστοί για την ιδιαίτερη φιλοσοφία τους σχετικά με τα ζώα και τη φύση. Ζούσαν αγαπώντας και τιμώντας τη Φύση και θεωρώντας τη Γη μητέρα τους.

"Δεν χαρακτηρίζαμε ποτέ την φύση άγρια. 

Μόνο οι λευκοί άνθρωποι βλέπουν την φύση ως άγρια.
Για εμάς η φύση ήταν ήρεμη και νιώθαμε ευλογημένοι που ζούσαμε μέσα σε αυτή. 
Η γνώση ήταν έμφυτη σε όλα τα πράγματα. 

Ο κόσμος ήταν μια βιβλιοθήκη και τα βιβλία ήταν οι πέτρες, 

τα πουλιά και τα ζώα, που όλοι μαζί μοιραζόμασταν τις ευλογίες, αλλά και τα κακά της φύσης.
Η καρδιά του ανθρώπου, που βρίσκεται μακριά από τη φύση, γίνεται σκληρή. 
Η έλλειψη σεβασμού για όσα μεγαλώνουν και αναπτύσσονται, σύντομα θα οδηγήσει σε έλλειψη σεβασμού στους ανθρώπους.
Η συνεργασία με όλα τα πλάσματα της γης, με το νερό και τον ουρανό είναι μια πραγματική και ουσιαστική αρχή. 
Αυτή η έννοια της ζωής και των σχέσεων, δίνει το προνόμιο να νιώθει κανείς την απεριόριστη αγάπη. 
Τα μέλη της φυλής γέμιζαν από τη χαρά και το μυστήριο της ζωής."

Luther Standing Bear (December 1868 – February 20, 1939)  

Oglala Lakota chief.

Το κείμενο που ακολουθεί, είναι απόσπασμα της απάντησης, που έστειλε το 1855 ο αρχηγός των Ινδιάνων στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος είχε ζητήσει να αγοράσει ένα τμήμα της γης τους.

"Πώς μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; 
Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη. 

Επειδή ακριβώς δεν μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια 

του νερού, πώς είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; 

Κάθε κομματάκι αυτής της γης είναι ιερό για τον λαό μου. 
Κάθε βελόνα του λαμπερού πεύκου, 
κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμού, 
κάθε κομματάκι ομίχλης μέσα στα σκοτεινά δάση, 
κάθε ξέφωτο και κάθε βούισμα εντόμου είναι ιερό στη μνήμη 
και στην εμπειρία του λαού μου.

Είμαστε ένα μέρος της γης, κι αυτή, πάλι, ένα κομμάτι από εμάς. 

Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι οι αδερφές μας. 
Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι οι αδερφοί μας. 
Τα βράχια στους λόφους, το πράσινο χρώμα των λιβαδιών, τα άλογα, 
ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

Γι’ αυτό και, όταν ο Μεγάλος Αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλνει ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας, ζητάει πολλά από εμάς. 

Ο Μεγάλος Αρχηγός μας παραγγέλνει, ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι, που να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας.

 
Θα σκεφτούμε, λοιπόν, την προσφορά του για ν’ αγοράσει τη γη μας. Αλλά δε θα είναι κι εύκολο. Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή. 

 
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας.

 

Ένα κομμάτι γης μοιάζει γι’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, 
γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μες στη νύχτα και παίρνει από τη γη αυτό που έχει ανάγκη. 
Η γη δεν είναι ο αδερφός του, αλλά ο εχθρός του, και μόλις την κυριεύσει πηγαίνει μακρύτερα.

Συμπεριφέρεται στη μητέρα του, τη γη, και στον αδερφό του, 
τον ουρανό, σαν να ήταν πράγματα που αγοράζονται, που λεηλατούνται, που πουλιούνται, όπως τα πρόβατα ή τα λαμπερά μαργαριτάρια. 

Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και δε θ’ αφήσει πίσω της παρά μια έρημο."

Πηγή: