Τι θα πάρουμε μαζί μας και τι θα μας συμβεί όταν πεθάνουμε; Της Αγγελικής Διαβατοπούλου

Τι θα πάρουμε μαζί μας και τι θα μας συμβεί όταν πεθάνουμε;

Της Αγγελικής Διαβατοπούλου

Όταν πεθάνεις, μην ανησυχείς.
Μην ανησυχείς για το σώμα σου γιατί οι συγγενείς σου θα αναλάβουν ο, τι είναι απαραίτητο.
Αυτά είναι:
Θα σου βγάλουν τα ρούχα σου.
Θα σε πλύνουν.
Θα σε βγάλουν από το σπίτι σου.
Θα σε πάνε στη νέα σου διεύθυνση.

Πολλοί θα έρθουν να σου πουν αντίο στην κηδεία σου. 
Μερικοί δεν συμβαδίζουν με τις δεσμεύσεις τους και δεν θα πάνε στη δουλειά λόγω της κηδεία σου.
Αν και οι περισσότεροι από αυτούς δεν το έκαναν ποτέ, όσο ήσουν ζωντανός να έρθουν να σε δουν αφήνοντας τις δεσμεύσεις αυτές. 

Τα υπάρχοντά σου, ακόμα και αυτά, που δεν σου άρεσαν ή δανείστηκες, θα χαθούν, θα φύγουν χωρίς τη μικρότερη τελετή. 
Λίγη περισσότερη αξία ίσως κάποιος δώσει, κάποιος θα τα κρατήσει ή μπορεί να τα δωρίσει.

Τα κλειδιά σου
Τα βιβλία σου
Τα CD σου
Οι τσάντες σου
Τα παπούτσια σου
Τα ρούχα σου

Αν η οικογένειά σου είναι έξυπνη και με αλληλεγγύη θα τα δώσουνε φιλανθρωπία, ώστε να μπορούν να έχουν κάποια οφέλη.

Και να είσαι σίγουρος:

Ο κόσμος δεν θα σταματήσει να κλάψει για σένα.
Η οικονομία θα συνεχιστεί.
Στη δουλειά σου θα είναι, κάποιος άλλος με τις ίδιες ικανότητες, ή καλύτερος, θα πάρει τη θέση σου
Τα “αγαθά” σου θα πάνε στους κληρονόμους σου.

Θα υπάρχουν τρεις τύποι “πένθους” για σένα:

Οι άνθρωποι που σε γνώριζαν μόνο για την αξία του προσώπου θα πουν: Ο καημένος.

Οι φίλοι σου θα κλαίνε για μέρες ή τις περισσότερες ώρες, αλλά μετά θα επιστρέψουν στο γέλιο.
Αυτοί οι “φίλοι” που σου κάνανε αμαρτίες θα σε ξεχάσουν πιο γρήγορα.

Τα ζώα σου θα γίνουν δωρεά, και θα περάσουν στον νέο ιδιοκτήτη, και σταδιακά η μνήμη σας θα διαγραφεί.

Οι φωτογραφίες σας:
“Για λίγο” θα κρέμονται σε έναν τοίχο, ή σε κάποια έπιπλα.

Αλλά σύντομα θα αποθηκεύονται, θα ξεχαστούν, σε κουτιά, ή στο κάτω μέρος ενός συρταριού.
Ο αγαπημένος σου καναπές, τραπέζι ή καρέκλα θα είναι σίγουρα δωρεά.
Ή… θα καεί.

Ο “βαθύς” πόνος στο σπίτι σου θα διαρκέσει μια εβδομάδα, δύο...
Ένα μήνα, δύο…
Και μετά από αυτό η οικογένειά σου θα σε προσθέσει μόνο στις αναμνήσεις τους.

Και τότε η ιστορία σου εδώ τελείωσε.
Τελείωσε για αυτόν τον κόσμο.

Τελείωσε γι ‘ αυτόν τον κόσμο, ανάμεσα στους ανθρώπους.

Αλλά η ιστορία σου με τη νέα σου πραγματικότητα ξεκινά.
Και αυτή η πραγματικότητα είναι η ζωή (μετά το θάνατο).

Και τα πράγματα που θα μένουν πίσω:

Σώμα, Ομορφιά, Εμφάνιση, Κατάσταση, 
Πίστωση, Τραπεζικός λογαριασμός, 
Σπίτι, Αυτοκίνητο, Επάγγελμα, Καριέρα, Τίτλοι, 
Διπλώματα, Μετάλλια, Τρόπαια, 
Φίλοι, Μέρη, Σύζυγος, Οικογένεια.

Και εκεί, από την άλλη πλευρά, κανένα από αυτά τα πράγματα δεν θα σου λείψει ούτε θα έχει καμία αξία, δεν θα σε εξυπηρετήσει.

Τίποτα από αυτά.

Για αυτό αν είσαι σοφός:

Να προσέχεις το πνεύμα σου και το σώμα σου.
Κάνε το καλό.
Συγχώρεσε τον εαυτό σου.
Να είσαι δίκαιος.
Απόλαυσε κάθε ευκαιρία.
Μην αφήνεις τον κόσμο να παίρνει αποφάσεις για σένα.
Μην φοβάσαι να αγαπήσεις.
Πάρε μια ευκαιρία.
Απέβαλε τα πράγματα που σε πληγώνουν.
Να ευχαριστείς περισσότερο και να παραπονιέσαι λιγότερο.
Πάντα να ψάχνεις για την ευτυχία σου.
Και απόλαυσε κάθε στιγμή της ζωής σου.

Να θυμάσαι: όλα εδώ πίσω θα είναι.

Πηγή: