Ο Σταυραετός ξαναζεί...
Συγκινητικό βιογραφικό του τραγουδιστή της λεβεντιάς και του ήθους από κοντινό του πρόσωπο.
Γεννηθείς το 1933 στην Λευκάδα Φθιώτιδος, την οποία λάτρευε και ποτέ δεν ξεχνούσε... έφηβος την εγκατέλειψε για οικονομικούς οικονομικούς λόγους, για να γίνει αστυφύλακας στην Αθήνα...
ΛΟΚατζής γαρ, Λεβέντης και άφοβος.... το τραγούδι τον μάγευε, η φωνή του ένα Δώρο Θεού, γεννημένος τενόρος, στη φύση του ερωτικός και συναισθηματικός, ακολούθησε το δρόμο αυτό... ταυτόχρονα δούλευε σε καθαριστήριο στο Βύρωνα, όπου πολλοί ακόμα τον θυμούνται για την ανοιχτή του καρδιά και τη γενναιοδωρία του...
η Οικογένεια, που δημιούργησε, ήταν γι αυτόν το κέντρο της ζωής του… Υπέροχος Πατέρας, υποδειγματικός σύζυγος, έχει γράψει πολλά κομμάτια για τα παιδιά του και την πανέμορφη γυναίκα του, η οποία του στάθηκε βράχος όσο ελάχιστες θα μπορούσαν, όταν εκείνος αρρώστησε από την επάρατη νόσο, την οποία πολέμησε σθεναρά... τραγουδούσε όντως άρρωστος βαριά αλλά αψηφούσε τον πόνο...
Ένα χρόνο στην εντατική, πράγμα ανήκουστο για άτομο με πλήρη μετάσταση... σε δημόσιο νοσοκομείο, τα οικονομικά πενιχρά, διότι
ο Σταυραετός δεν κυνηγούσε το χρήμα, απεναντίας στα πανηγύρια μοίραζε τη χαρτούρα και μέχρι τώρα θυμούνται πολλοί την εντονότατη φιλανθρωπία του... η σύζυγος αποφάσισε να μείνει στη φτώχεια μαζί με τα δυο παιδιά της, δίνοντας τα πάντα για να τον σώσει.... και εκείνος… ένα μαύρο πασχαλιάτικο πρωινό, 29 Απρίλη 1985 πέθανε... δυο φορές… σαν γνήσιος Σταυραετός... γύρω στα μεσάνυχτα ξεψύχησε και στις 7.00 ξημερώματα άνοιξε πάλι τα μάτια του να αποχαιρετήσει τη γυναίκα του η οποία έδωσε τα πάντα για να τον σώσει, αλλά μάταια… βύθισε τον εαυτό της και τα δυο ανήλικα παιδιά της στη φτώχεια…
η οποία επέλεξε μια ζωή καταδικασμένη στη φτώχεια, αλλά με αξιομνημόνευτη αξιοπρέπεια, αφού διέθεσε τα πάντα για να τον σώσει.
Εκεί που οι ΑΗΤΟΙ ΤΟΛΜΟΥΝ, ο Λιάκος άνοιξε τα φτερά του και έδωσε μάθημα ζωής… η πίστη και η αγάπη είναι το παν σε ένα κόσμο μάταιο, όπου ποτέ δεν ξέρεις που και πότε παραμονεύει το κακό…
Ακολουθεί ένα από τα χαρακτηριστικά του πόνου τραγούδια του
το "Ανάθεμα σας Βάσανα"
Στίχοι:
Ανάθεμα σας βάσανα
πίκρες, καημοί και πόνοι.
Τον άνθρωπο γεράζετε
προτού να 'ρθούν οι χρόνοι.
βαρέθηκα τα νιάτα μου
βαρέθηκα,
τα νιάτα μου θέλω να τ' αποκτήσω
έναν μερακλή
θέλω να βρω έναν μερακλή
να μην τα χαραμίσω.
Δημοσίευση σχολίου