Αντώνης Ξυλούρης ή Ψαραντώνης (VIDEOS)

Αντώνης Ξυλούρης 

ή 

Ψαραντώνης

"Εγώ τσι νύχτες πορπατώ

και τσι αυγές κοιμούμαι

και έχω τα άστρα συντροφιά

και το φεγγάρι φίλο

και τα πουλιά μου κελαηδούν

και τα πουλιά μου λένε:

"Κοιμήσου εσύ που ξαγρυπνάς".

Παίζω λύρα από μικρό παιδί.

Άκουγα τον αδερφό μου τον Νίκο και μάθαινα.

Ήταν πολύ σημαντικός ο Νίκος Ξυλούρης.

Οι σημαντικοί άνθρωποι μένουν.

Δεν τους ξεχνά κανείς.

Έμαθα να διαβάζω νότες.

Όμως η μουσική είναι στην καρδιά.

Δεν είναι κουκκίδες.

Η μουσική είναι συναίσθημα.

Στη σκηνή, όταν παίζω,

πολλές φορές κλείνω τα μάτια.

Έχω κάποια τοπία και πάω.

Γιατί μπορεί να είσαι εδώ

αλλά ο νους σου σε πάει όπου θες.

Και ανάλογα που με πάει, βγαίνει και το κομμάτι.

Ποτέ δεν παίζω το ίδιο. Ποτέ.

Το κομμάτι, κάθε φορά, το κεντάω διαφορετικά.

Με συνεπαίρνει η μουσική.

Είναι κάτι μαγικό και δυνατό.

Στο άπειρο με πάει.

Την έχω παρέα.

Είναι σύντροφος.

Δεν κάνω χωρίς μουσική.

Με εμπνέει για να γράψω μουσική, η φύση.

Τα βουνά. Η θάλασσα και οι άνθρωποι.

Η πρώτη λύρα που έπιασα ήταν του Νίκου.

Με τη λύρα έχω ταξιδέψει σ' όλο τον κόσμο,

έχω παίξει με μεγάλους μουσικούς,

έχω αυτοσχεδιάσει.

Όταν παίζω

και ιδιαιτέρως όταν αυτοσχεδιάζω, ταξιδεύω.

Πάω χιλιόμετρα μακριά.

Δεν έχω κουραστεί να παίζω.

Μ' αρέσει. Δε σταματώ.

Όλα τα τραγούδια μου τ' αγαπώ.

Ένα που αγαπώ περισσότερο, είναι: 

''Ο Δίας''.

''Στου Ψηλορείτη την κορφή

το χιόνι δεν τελειώνει,

ώστε να λιώσει το παλιό

καινούργιο το πλακώνει.

Ο Δίας ήτονε βοσκός

στ' Ανωγειανό αόρι,

ήτονε και το σπίτι του

μέσα στο Περαχώρι.''

Μ' αρέσουν και τα ριζίτικα.

Μια φορά πήγα σ' ένα χωριό στα Σφακιά

να μάθω μερικά ριζίτικα τραγούδια

για ένα cd που ήθελα να κάμω

και γνώρισα έναν γέρο 97 ετών

που έλεγε τραγούδια εκατοντάδων χρόνων.

''Ζηλεύω του σταυραετού

απού πετά στα νέφη

και παίζει με τσι αστραπές

και με τ' αστροπελέκια.

Στο βράχο χτίζει τη φωλιά

στο χιόνι ζευγαρώνει.''

~*~

''Εγώ τσι νύχτες πορπατώ

και τσι αυγές κοιμούμαι

κι έχω τα άστρα συντροφιά

και το φεγγάρι φίλο

και τα πουλιά μού κελαηδούν

και τα πουλιά μού λένε:

Κοιμήσου εσύ που ξαγρυπνάς.''

Να τα λες να τα μαθαίνει ο κόσμος,

μου είπε ο γέρος.

Όσο για μένα,

με τη δύναμη του Θεού,

θα συνεχίσω να παίζω τη λύρα μου

για όσο θα μπορώ.

Αυτό μπορώ. Αυτό κάνω.

Πηγές: