Κάποτε ήταν ένα ζευγάρι που μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά.
Καθώς έτρωγαν πρωινό στο νέο τους σπίτι, η γυναίκα κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τη γειτόνισσα που εκείνη
την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της.
« Ά, τα ρούχα δεν είναι πολύ καθαρά » σχολίασε.
« Η γειτόνισσα δεν προσέχει την καθαριότητα,
δεν πλένει καλά τα ρούχα.
Πρέπει να χρησιμοποιεί περισσότερο σαπούνι ».
Κάθε φορά που η γειτόνισσα άπλωνε την μπουγάδα,
η γυναίκα έκανε τα ίδια σχόλια.
Ένα μήνα αργότερα, ένιωσε μεγάλη έκπληξη,
όταν είδε ότι τα ρούχα, που είχε απλώσει η γειτόνισσα,
ήταν πιο καθαρά από τις προηγούμενες φορές,
και είπε στον άντρα της:
« Για δες ! Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει ! Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε ».
« Ξέρεις, ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί
και καθάρισα τα τζάμια μας ! »
γύρισε και της είπε ο άντρας της.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Έτσι συμβαίνει και στη ζωή.
Ο τρόπος που βλέπουμε τους άλλους
εξαρτάται από το πόσο καθαρά είναι τα δικά μας « τζάμια »
Ο τρόπος που βλέπουμε τους άλλους
εξαρτάται από το πόσο καθαρά είναι τα δικά μας « τζάμια »
Απόσπασμα από την ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου
« Τα ρούχα της γειτόνισσας καθάρισαν ! ».
Δημοσίευση σχολίου