Απόηχοι...επετειακοί για την Πατρίδα Ελλάδα μας. Γράφει η Γεωργία Ν. Αγγελοπούλου-Παπαβασιλείου (Μαλλούσα) - Φωτο/Video

Απόηχοι...επετειακοί για την Πατρίδα Ελλάδα μας.

Γράφει 

η Γεωργία Ν. Αγγελοπούλου-Παπαβασιλείου (Μαλλούσα)

https://mallousa.wordpress.com

 Έλληνα...! 

"Ξύπνα! Όχι! 

Η Ελλάδα, αυτή είναι Ορθή! 

Ξύπνα Πνεύμα μου, θυμήσου από πού προέρχεσαι! (...)

Κοίτα ολόγυρά σου τον ξεσηκωμό, 

πολέμησε και διάλεξε το χώμα που θα σε σκεπάσει".

Μπάιρον

"... Ας μη μου δώσει η μοίρα μου εις ξένην γήν τον τάφον".

Ανδρέας Κάλβος 

"...Αν δεν χαρίσει η Λευτεριά τη φωτερή ψυχή της (...)

τότε η ζωή είναι θάνατος, η αλήθεια  άγιο ψέμα". 

Διονύσιος Σολωμός

... Εδώ και 200 χρόνια, 

απ' όταν οι Έλληνες επαναστάτησαν 

κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, 

με αποτέλεσμα να ιδρυθεί ανεξάρτητο κράτος 

με το όνομα Ελλάς, 

μόνο στην πρώτη εκατονταετία ακουγόταν η φωνή των ποιητών 

με μπροστάρισσα την Κορωνίδα αυτών 

κι εύρισκε απήχηση κι αποδοχή στο πολιτικό και κοινωνικό 

"γίγνεσθαι".

Σήμερα η ποίηση ελάχιστα νουθετεί και εμψυχώνει, 
ενώ περισσότερο εκφράζει την ανθρώπινη ενδοστρέφεια. 

Η κοινωνία ωστόσο συχνά ανατρέχει στον παλιότερο ποιητικό ανθό, για να αναστοχάζεται πάνω στις επιδιώξεις της. 

Στον αναστοχασμό δεν οφείλει να καταφεύγει 

και στον λόγο των ποιητών και των διανοουμένων, 

όταν επιθυμεί ανατροφοδότηση από την πηγή,

γιατί αισθάνεται το σκάφος της Πολιτείας να παρεκκλίνει 

από τις αξιακές γραμμές της.

...Με αφορμή τα παραπάνω 

και τα ποιητικά αποσπάσματα που προηγήθηκαν, 

διαπιστώνουμε ότι στις μέρες μας 

οι επιδιώξεις στο παιχνίδι της Πολιτικής σκακιέρας 

λόγω προσωπικών φιλοδοξιών και παραγόντων, 

που παρασύρουν στην πρόκληση για πλουτισμό 

ή και άλλα προνόμια όσων συμμετέχουν σ' αυτό, δημιούργησαν κυβερνήσεις με μη επιθυμητές, 

από την κοινωνία των πολιτών, συμπεριφορές.

"Σφαγιάζονται" μεταξύ τους, 

χρησιμοποιούν ακόμα εμφυλιοπολεμικό λόγο 

και όχι ξεκάθαρα πολιτικό καθώς έχουν απομακρυνθεί από την πραγματική βούληση του λαού.

Απαξιώνουν τον τόπο μας έτσι, 

που να διαμορφώνουν  αρνητικά και την Ιστορία του 

την πολύπαθη αλλά και ένδοξη.

Οι κάθε λογής φιλόδοξοι, χωρίς περίσκεψη, 

χωρίς να λογοδοτούν για τις πολιτικές ευθύνες τους, ευάρεστοι στους "ιδιοτελείς" κόλακες, υψηλοφρονούν ανέντιμα. 

Ω! ποίον ανάστημα!  

Με παρεμβάσεις ενίοτε και ξένων παραγόντων 
Ελάχιστα  περιφρουρούν "τα Αξιακά Πρότυπα", 
"τα Μέγεθος Έχοντα", με ισχύ λόγου, πράξεων, 
τέτοια που αρμόζουν στις τόσες ένδοξες στιγμές του αλλά επιμένουν στους ευκαιριακούς και εδραζόμενους 
στο κομματικό συμφέρον πολιτικούς χειρισμούς, 
στις εν κρυπτώ...επιλήψιμες αποφάσεις 
του χθες...του σήμερα και ίσως του αύριο... 

για τη δόλια Πατρίδα μας,
καθορίζουν την τύχη του Έθνους μας.

 

...Η ελεύθερη ψυχή τους εξ άλλου, 

μέσα από τα ιδανικά του συνόλου των πρωταγωνιστών 

της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, 
που συμπυκνώθηκαν σε αγώνες με αυτοθυσία 
κατά τη διάρκειά της, 
ανέδειξε εκείνη την εποχή την επιταγή: 

Ως «ΕΙΣ ΕΛΛΗΝ»,

Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Πλαπούτας, Αναγωσταράς, Νικηταράς, Καραϊσκάκης, Κανάρης, Ανδρούτσος, Υψηλάντης, Μπότσαρης,  Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, 

και τόσοι άλλοι γνωστοί και άγνωστοι αγωνιστές 

σ' αυτήν κατέληξαν, όταν αντιλήφθηκαν  ότι...

"σαν μισούνται ανάμεσά τους,  

δεν τους πρέπει Λευτεριά" 

Διονύσιος Σολωμός

Συνειδητοποίησαν πως τα πρότυπα 

του Σπαρτιάτη Λεωνίδα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου 

χρησιμεύουν όχι για εσωτερικές διαμάχες 

αλλά για συλλογική προσπάθεια προς την οικοδόμηση 

της ανεξάρτητης και φιλελεύθερης πατρίδας 

που τόσο πολύ επιθυμούσαν.

Με γνώμονα τα παραπάνω και μετά από τραγικές εμπειρίες μίσους,

είχαν αφοσιωθεί στην Εθνική ελευθερία 

και εξέφρασαν την πολιτική τους βούληση 

μέσα από προοδευτικά Συντάγματα, 

γιατί ονειρεύονταν με λογισμό ένα ανεξάρτητο Κράτος Δικαίου.

...Δυστυχώς η "διχόνοια η δολερή" 

αλλά και οι ιδιοτελώς σκεπτόμενοι πολιτικοί 

στην πορεία του ελεύθερου βίου ανέτρεπαν συχνά 

ή καθυστερούσαν την τελεσφόρηση 

των εκάστοτε Εθνικών προσπαθειών 

με γνωστές τις μετέπειτα συνέπειες...

Όποτε όμως η σύνεση οδηγούσε 
προς την ομόνοια, 
το Έθνος μεγαλουργούσε!

...Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες, 

χρέος έχουμε 

να γνωρίζουμε τις δυσμενείς συνέπειες της διχόνοιας 

και άλλων ακόμη παθογενειών σε περιόδους του παρελθόντος μόνο με συνεχή και έμπρακτη κατάφαση στην ενότητα

και αφοσίωση στο αξιακό σύστημα της φυλής μας 

με κορυφαία την Ελευθερία στην πυραμίδα, 

και θα τιμάμε επάξια την κληρονομιά του '21 συνολικά. 

Χωρίς φόβο με κρίση και σκέψη νηφάλια 

και τη ρήση του Διονυσίου Σολωμού,

"σαν μισούνται ανάμεσά τους,  

δεν τους πρέπει Λευτεριά" ,

" Το Έθνος πρέπει να θεωρεί Εθνικό 

ο,τι είναι αληθινό " 

και με αφορμή τα 200 χρόνια από την Εθνική έγερση, 

ας φωτίσουμε 

κυρίως όσα ακόμα μας πονούν 

από το μεγάλο Αγώνα που την ακολούθησε...

Αν επίσης σκεφτούμε ότι οι πολιτικοί είναι μέρος του λαού μας 

κι αυτόν τελικά εκφράζουν, 

θα  πρέπει αμφίπλευρα να επιμερίσουμε τις ευθύνες 

για τα φαινόμενα στη σύγχρονη πολιτική διαχείριση.

Τότε μόνο θα έχουμε αναστοχαστεί ουσιαστικά 

πάνω στο υψηλό νόημα της μεγάλης Επετείου και μόνο έτσι, 

θα μπορέσουμε, άρχοντες και αρχόμενοι, 

να βαδίζουμε το δρόμο της δικαίωσης των προσδοκιών, 

για μια πατρίδα ευημερούσα εκείνων, 

οι οποίοι μας ελευθέρωσαν τότε, 

αφού οι λαμπροί εορτασμοί θα έχουν νόημα ουσιαστικό 

και η ελευθερία μας...περιεχόμενο, 

αντανακλώμενο σε μια υγιή πολιτική οντότητα.

"Η Ελλάδα!

... Μην την κρατάτε στης λατρείας κλεισμένη τα Μουσεία,

το τραγούδι το στερνό δεν το τραγούδησε, όχι, ακόμα."

Κωστής Παλαμάς

"Κι εμείς πάλι εδώ στην ίδια γή, στον ίδιο χώρο που το όνειρο,

το φώς, η ομορφιά, έχουν ονοματεπώνυμον Ελλάδα."

Γιάννης Ρίτσος

Τιμή και Δόξα σ' αυτούς που προέταξαν 
τα στήθη τους με Αρετή και Τόλμη 
και έχυσαν το αίμα τους 

για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Το δοκίμιο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο 

της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων

Τόμος 21/2021, από τις εκδόσεις "Καλλίεργον".

Έγινε διαδικτυακή εκδήλωση με το Πανεπιστήμιο Καλαμάτας.

Γεωργία Ν. Αγγελοπούλου-Παπαβασιλείου 

(Μαλλούσα) 

https://mallousa.wordpress.com

Κοπανάκι Τριφυλίας - Μεσσηνίας

23-03-2021

* Λίγα λόγια για τη συγγραφέα μας

Βράβευση

 Γεωργίας Ν. Αγγελοπούλου-Παπαβασιλείου 

(Μαλλούσα)

από την Ομοσπονδία Συλλόγων - Συνδέσμων Τριφυλίας. 

Ιανουάριος, 2014 - Αθήνα.

Η Γεωργία Ναούμ Αγγελοπούλου – Παπαβασιλείου (Μαλλούσα)
γεννήθηκε στο Κοπανάκι Μεσσηνίας.

 

Διέκοψε τις Πανεπιστημιακές της σπουδές (Τμήμα Φιλολογίας) 
και εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος. 

Απέκτησε οικογένεια, παιδιά και διαμένει στην Τρίπολη Αρκαδίας. Ασχολείται με την λογοτεχνία και αγαπά ιδιαίτερα την ποίηση.

«Οι στίχοι της είναι κελαηδισμοί αηδονιού», 
κατά τον Ακαδημαϊκό Τάσο Αθανασιάδη.

«Η ποίησή της είναι ένας ύμνος στον έρωτα, 

ένα τρυφερό ελεγείο γεμάτο ευγένεια και λυρικό πάθος», 

κατά τον ποιητή Ηλία Σιμόπουλο.

«Βρίσκεται στο ποιητικό κλίμα της μοναδικής μας Μυρτιώτισσας» κατά τον λογοτέχνη, κριτικό και εκδότη Μιχάλη Σταφυλά.

Έλαβε μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς 
και κέρδισε διακρίσεις:

. Πρώτη Πνευματική Ολυμπιάδα Δήμου Καλλιθέας 1996.

. Πρώτος Πανελλήνιος Αρκαδικός 

Λογοτεχνικός Διαγωνισμός 2000.

. Πέμπτος Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός 
(Ε.Λ.Β.Ε – Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος) 2006.

. Επίσης βραβεύτηκε για την προσφορά της 
στα Ελληνικά Γράμματα 
(Π.Ο.Ε. και Ε.Α.Γ. – Παναρκαδική Ομοσπονδία Ελλάδος 
και Εταιρεία Αρκαδικών Γραμμάτων και Τεχνών) 2008.

. Γράφει και δημοσιεύει 

σε πολλά περιοδικά λόγου και τέχνης.

. Παρουσιάζει έργα ομότεχνων 
σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις.

. Επιμελήθηκε και παρουσίασε στο Κρατικό Ραδιόφωνο Τρίπολης το έτος 1994 τη βιογραφία και τα έργα μεγάλων ποιητών μας. «Ένα ποίημα, ένα τραγούδι».

Η ποιήτρια συγκαταλέγεται:

. Στην λογοτεχνία της Μεσσηνίας του Κώστα Σταμάτη, έτος 2000.

. Στη Διαρκή Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Δ.Ι.Ν.Λ.), 

   έτος 2005.

.  Στην Ανθολογία Ποίησης – Διηγήματος (Δ΄ τόμος) 

  «Πολιτιστική Συνεργασία», έτος 2007.

. Και στην Ανθολογία 

"Σύγχρονοι Έλληνες Ποιητές"

Εκδόσεις  Παππάς 2020

Έργα της:

Ποίηση

. Αθόρυβες διαδρομές 1992

. Στο έβγα του ήλιου 1994

. Λευκό βαμμένο κόκκινο 1997

. Όλα φως κι όλα φωτιά 2003

. Κι αν τη ζωή μας 2005

. Τα κλειδιά της καρδιάς 2015

Πεζογραφία

. Η ποίηση και ο ποιητής 2002

. Ποιητικά μοιρολόγια 2002

. Πατέρα μου 2002

. Κάποιες φορές η γυναίκα επαναστατεί 2002

. Η Αγάπη 2002

. Η Αγάπη της Μαλλούσας 2002

. Στο φευγιό και στ’ όνειρο 2002

. Τ’ ακριβά του κόσμου 2002

. Σαν νικηθεί η αγάπη 2002

Άγιο Πάθος 2002

. «Τα Άγια τοις Αγίοις» 2007

(Ποιητικά πορτρέτα – Αφιερώματα σε μεγάλους Έλληνες Ποιητές)

. Σταθερές αναφορές 2007 

(Λογοτεχνικά δοκίμια)

 . Μαλλούσα 2007

(Μυθιστόρημα )

. Σε ικετεύω Ύψιστε

Θεατρικό

Το κριτήριο: Πολύβιου Δημητρακόπουλου (Pol Arkas)

Διασκευή 

Γεωργίας Ν. Αγγελοπούλου-Παπαβασιλείου

Έτος 2013.

. Έρωτας - Αγάπη - Ζωή

Πραγματεία - Έτος 2015