Η ιστορία του μικρού Παναγιώτη που τον “σκότωσε” η γραφειοκρατία.
Ιστορία Ζωής:
Ο Παναγιώτης Βασιλλέλης μπορεί να ήταν σήμερα είκοσι δύο ετών.
Αυτό φυσικά θα συνέβαινε, αν δεν τον είχε «σκοτώσει» η γραφειοκτρατεία.
Ο Παναγιώτης διαγνώσθηκε το 1999 με λευχαιμία.
Ήταν μόλις δεκαοκτώ μηνών.
Η μόνη σωτηρία του ήταν να πάει στις ΗΠΑ.
Πιο συγκεκριμένα στο νοσοκομείο «Μεμόριαλ».
Για να συμβεί αυτό, όμως, απαιτούνταν περισσότερες από εκατό εκατομμύρια δραχμές…
Η ευαισθητοποίηση του κόσμου
Χιλιάδες Έλληνες πολίτες ευαισθητοποιήθηκαν.
Εκείνοι συγκέντρωσαν το ποσό των περίπου εκατό εκατομμυρίων δραχμών, που απαιτούνταν για την θεραπεία του μικρού Παναγιώτη.
Ωστόσο, η «Εθνική Τράπεζα», πάτησε τον νόμο 5101 του 1931.
Σύμφωνα με αυτό, δεν επιτρέπεται η άμεση αποδέσμευση χρημάτων που προέρχονται από ερανικό λογαριασμό.
Μάλιστα, δεν έχει δηλωθεί ο σκοπός του, δεσμεύοντας το ποσό.
Είχαν αποδεσμευτεί μόλις δώδεκα εκατομμύρια δραχμές,
με αποτέλεσμα ο Παναγιώτης να κλείσει για πάντα τα μάτια
του στις 5 Μαρτίου 2001.
Η τράπεζα, μετά από κρατική παρέμβαση, αποδέσμευσε το ποσό, διαθέτοντας το «σε κοινωνικά ιδρύματα για το παιδί», δύο ημέρες μετά τον θάνατο τού Παναγιώτη Βασιλέλλη, προφανώς λόγω της δημόσιας κατακραυγής και της καταδίκης της ελληνικής κοινωνίας.
Η κυβέρνηση εκδήλωσε την «θλίψη» της για τον θάνατο του παιδιού και την «συμπαράστασή της στην οικογένεια», αρνούμενη ωστόσο τις ευθύνες της.
Οι δηλώσεις του τότε υπουργού Υγείας και Πρόνοιας
Ο Αλέκος Παπαδόπουλος, στις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων για το τραγικό αυτό περιστατικό, περιορίστηκε στην λακωνική απάντηση:
«Έκλεισε το θέμα. Άλλη ερώτηση».
Στην πραγματικότητα, κυβερνητικά και τραπεζικά στελέχη, προσπαθούσαν να δικαιολογηθούν, κατά τρόπον ανήθικο, αφήνοντας ακόμη και υπονοούμενα για κατάχρηση από την οικογένεια Βασιλέλλη, ή χρυσώνοντας το χάπι, με το επιχείρημα, ότι έτσι κι αλλιώς το παιδί δεν είχε ουσιαστική ελπίδα επιβίωσης.
Τι έγινε τον Δεκέμβριο του 2008
Τον Δεκέμβριο τού 2008, η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε πως ουδείς είχε ευθύνη για τον θάνατο τού παιδιού, ενώ το 2009 η αίτηση αναίρεσης τής αποφάσεως αυτής από τον αντεισαγγελέα τού Αρείου Πάγου, Δημήτριο Λεκκό, απορρίφθηκε από το Ποινικό Τμήμα τού Αρείου Πάγου.
Τόσο απλά…
Η άσχημη τροπή αυτής της υπόθεσης, τελικά ωφέλησε ένα άλλο τετράχρονο παιδί από τον Βόλο, με παρόμοιο πρόβλημα, τον Κώστα Χάνο.
Λόγω τής διάστασης που είχε λάβει η περίπτωση του Παναγιώτη Βασιλέλλη, οι μηχανισμοί στην περίπτωση του, κινήθηκαν πιο γρήγορα και το παιδί μετέβη στο «Μεμόριαλ» τών Η.Π.Α., όπου και σώθηκε, παρ’ ότι είχε κι αυτός, όπως κι ο μικρός Παναγιώτης, «ελάχιστες ελπίδες».
Δημοσίευση σχολίου