Οι Ευλογημένοι και Διαλεχτοί του Έρωτα και της Αγάπης! Είναι δύσκολο να εκφράσεις με λόγια όλα τα συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν, όταν αγαπάς.
Είναι ανεξέλεγκτα και απρόβλεπτα όσα μας συμβαίνουν.
Ευλογημένοι είναι δύο άνθρωποι οι οποίοι ένοιωσαν τ' ανεξερεύνητα βάθη της χαράς και του πόνου της αγάπης...
Το "εγώ" γίνεται "εμείς", το δώσε - πάρε είναι αμοιβαία θυσία.
Δίνονται χωρίς να ζητούν και ζουν έξω από όρια και λογική, λογικά και παράλογα.
Εξαγνίζονται μέσ΄από την πλήρη ανταπόκριση και γίνονται θεϊκοί.
Είναι τόσο αληθινοί, για να είναι ψεύτικοι.
Ζουν τ' άπιαστα του μεθυσμένου έρωτα και της αγάπης.
Μόνο Λίγοι, ελάχιστοι, διαλεχτοί ευτύχησαν μέσ' από το κορμί και
την ψυχή μαζί, όμοια και ίδια, να νοιώσουν το θείο πέταγμα.
Ένοιωσαν παραισθήσεις, βρέθηκαν σε κόσμους άλλους, ουράνιους, μαγικούς, ένοιωσαν την πληρότητα, την έκσταση... Αφέθηκαν. Εξαϋλώθηκαν !
Έγιναν μεταφυσικοί κι εκεί είναι η βεβαιότητα της Αγάπης.
Μα... όσο δυνατά είναι τα συναισθήματα της, τόσο ευαίσθητες είναι
οι ισορροπίες της.
Κάποτε-κάποτε, ο χρόνος, οι αδυναμίες, η καθημερινότητα,
οι απρόσμενες μικρές λεπτομέρειες και οι αστάθμητοι παράγοντες επιδρούν και αλλοτριώνουν το χαρακτήρα μας.
Δεν αντέχουμε την απολυτότητά της, την αλληλοκαταπίεση της και
σιγά - σιγά, μας εκδικείται γιατί τη σκοτώνουμε.
Πληγωμένη σε δύσβατους δρόμους, παραπαίει με τρομαγμένα μάτια.
Φεύγει ως ήρθε...
Και πάει και κλαίει...
Βέβαια εκείνη δεν πεθαίνει ποτέ.
Μένει μέσα μας.
Είναι Πηγή.
Εμείς δυστυχώς, πληρώνουμε το ανάλογο τίμημα αργότερα.
Είναι πολύ οδυνηρή η απώλειά της.
Χωρίζουμε και πάντα υποφέρουμε, γιατί δεν ξεχνάμε.
Οι φράσεις "προδόθηκα", "διαψεύσθηκα" είναι λάθος εκτιμήσεις.
Δεν είναι για πολύ το "πέταγμα"...
Και παραδινόμαστε άοπλοι.
Ωστόσο η υποταγή στη ζωή είναι θυσία, είναι αρετή.
Παραμερίζεις την καρδιά, όταν η ζωή προστάζει.
Ίσως νοιώσουμε τη θηλειά της απελπισιάς, της μοναξιάς να μας σφίγγει δυνατά το λαιμό.
Όμως, μέσ' από αυτή τη μοναξιά θ' αντλήσουμε δύναμη
να προχωρήσουμε και να κρατήσουμε στην ψυχή μας, σαν φυλαχτό, αυτό που ζήσαμε.
Τη σπάνια Αγάπη.
Τη Θύμηση και τη Νοσταλγία εκείνου του ανθρώπου που μαζί του δέσαμε τη ζωή μας και το θάνατό μας.
Ναι, να κρατήσουμε, όπως οι Λίγοι, φυλαχτό, ως Ευλογημένοι, Διαλεχτοί.
Ναι, εκείνοι που έμειναν εκστατικοί μπροστά σε μια Ανατολή
και τώρα στέκουν περίλυποι μπροστά σε μια Δύση !!!
Γεωργία Ν. Αγγελοπούλου - Παπαβασιλείου
Απόσπασμα από το βιβλίο της
"Πραγματεία" - Έρωτας, Αγάπη, Ζωή.
Δημοσίευση σχολίου