Το «Αχ Αννούλα του χιονιά» έχει τη δική του ιστορία - Video

Φωτοφραφία από Lee Avison Art

Ποια ήταν 
η «Η Αννούλα του Χιονιά», 
που τραγούδησε 
ο Αντώνης Καλογιάννης





Ο υπέροχος Αντώνης Καλογιάννης, ένας μεγάλος τραγουδιστής του έρωτα κι όχι μόνο, έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021 σκορπίζοντας θλίψη στις γενιές που μεγάλωσαν μαζί του. 
Τα τραγούδια του μοναδικά, διαχρονικά, σημάδεψαν τις γενιές από το 1965 και μετά. 
Ένα από αυτά είναι το πασίγνωστο "Αννούλα του Χιονιά".
Πολλοί αναρωτήθηκαν ποια ήταν αυτή η Αννούλα που τραγούδησε 
ο Καλογιάννης σε στίχους του Σαράντη Αλιβιζάτου και μουσική 
του μεγάλου συνθέτη Μάριου Τόκα.
Το τραγούδι «Αχ Αννούλα του χιονιά» που τραγούδησε ο Αντώνης Καλογιάννης έχει την ιστορία του.
 
Ο Σαράντης Αλιβιζάτος, 
οι Ιεχωβάδες, 
η Αννούλα, που δεν το ήξερε 
και ένα ψέμα.

Πρόκειται για το τραγούδι με το οποίο ταυτίστηκε απόλυτα ο Αντώνης Καλογιάννης. 
Το «Αχ Αννούλα του χιονιά», έγραψε ο Σαράντης Αλιβιζάτος το 1984. Το έντυσε με τη μουσική του ο Μάριος Τόκας και ο Αντώνης Καλογιάννης το έκανε γνωστό με τη φωνή του.


Η «Αννούλα του χιονιά» είναι υπαρκτό πρόσωπο;

Σαράντης Αλιβιζάτος: 
«Ναι. Εγώ έψαχνα τότε τα “θρησκευτικά” μου. Είχα βρεθεί στους Ιεχωβάδες με κάποια Άννα. Στο δίσκο “Ξημερώνει” (1980)
η Χαρούλα τραγούδησε το “Δεν Είδες” σε στίχους δικούς μου. 
Αυτό είχε δημοσιευθεί στα Επίκαιρα σαν ποίημα: 
“Δεν είδες τα δάκρυά μου
ίσως φταίω εγώ που τα ‘κρυψα.
Δεν άκουσες, δεν άκουσες τα λόγια μου
ίσως φταίω εγώ που τα ψιθύρισα.
Στα μάτια μου όμως δεν διάβασες τίποτα;”. 
Μπήκε από τον Αντώνη Βαρδή η μουσική και η λέξη “ποτέ” 
(“Δεν είδες ποτέ τα δάκρυά μου”)», είχε πει.

«Είχα δώσει στη Χαρούλα κάποια ποιητικά τετράδια και μου ζήτησε, βλέποντας το πρώτο τετράστιχο, να της βάλω ένα κουπλέ ακόμη. 
Το έφτιαξα, αλλά εκείνη την εποχή εγώ βρισκόμουνα με μία Άννα, 
η οποία έγραφε κι αυτή ποιήματα κι είχε αντιγράψει από τα Επίκαιρα 
το “Δεν είδες τα δάκρυά μου”. 
Και της λέω: “Αυτό πού το βρήκες;”. Και μου λέει: “Εγώ το έγραψα!”», πρόσθεσε.
Και κατέληξε: 
«Εκείνη την ώρα έπαθα λίγο την πλάκα μου. Είδα πόσο το αγαπούσε και σιώπησα. Μετά έφυγα από τους Ιεχωβάδες κι έτσι βγήκε το 
“Αχ Αννούλα του χιονιά, δεν θα είμαι πια μαζί σου”. 
Μετά δεν μιλήσαμε με την Άννα και δεν ήξερε ότι το έγραψα γι’ αυτήν. Δεν ήθελα, γιατί θα ντρεπότανε».

Στίχοι:

Αννούλα του Χιονιά

Πάει καιρός που το φεγγάρι δεν περνάει από ‘δω
Το τοπίο είναι χακί, τρώει την καρδιά σου
Σε λευκό χαρτί τη νύχτα ξαναγράφω σ’ αγαπώ
στη σκοπιά παραμιλάω τ’ όνομά σου
Αχ, Αννούλα του χιονιά
δε θα είμαι πια μαζί σου
στου Δεκέμβρη τις εννιά
που έχεις Άννα τη γιορτή σου.
Αχ Αννούλα του χιονιά
δε θα είμαι πια μαζί
στου Δεκέμβρη τις εννιά
που έχεις Άννα τη γιορτή σου
Χτες το βράδυ στ’ όνειρό μου, τι σου είναι το μυαλό
μπήκαν, λέει, περιστέρια στο στρατώνα
Κι όπως το ‘φερε η κουβέντα, μου είπαν όνειρο κι αυτό
σήκω πήγαινε στην Άννα του χειμώνα
Αχ, Αννούλα του χιονιά…


 

Δημοσίευση σχολίου

Copyright © Ακουσε με. Designed by John Tsipas