Κάποτε στην Επίδαυρο,
είχα τέτοια αγωνία πριν την παράσταση,
που σηκώθηκα μέσα στη νύχτα.
''Δεν αντέχω'', είπα στη γυναίκα μου,
''πάω στο θέατρο.''
Περπάτησα
ως το μνημείο με το φως του φεγγαριού.
Ένας φύλακας
με άφησε να μπω και στάθηκα στη σκηνή,
να προβάρω τους μονολόγους μου.
Όμως μόλις αναφώνησα:
''Ω, Δία!'',
άκουσα από ψηλά κάποιον να κουτρουβαλιάζεται
και να με βρίζει ξαφνιασμένος.
Ήταν ο δεύτερος φύλακας,
που είχε πεταχτεί έντρομος από τον ύπνο του.
Γιώργος Μιχαλακόπουλος
Δημοσίευση σχολίου