Θέλω να κουβεντιάσω. Κατερίνα Γώγου. Γράφει ο "Κρότωνας" (video)

Θέλω να κουβεντιάσω. Κατερίνα Γώγου.

Γράφει ο "Κρότωνας"

Μια φιλοσοφημένη όντως αναρχική, υπήρξε η ποιήτρια 

Κατερίνα Γώγου. 

Τα βιβλία της από κυκλοφοριακής απόψεως άγγιζανκαι πολλές φορές ξεπερνούσαν τους Νομπελίστας Σεφέρη και Ελύτη.

Με εντυπωσίασε ο τρόπος που απήγγειλε στην ταινία «Παραγγελιά». 

Θυμήθηκα την ερμηνεία της στο «Βαρύ πεπόνι», κι όμως δεν ήταν 

νέα στο επάγγελμα, στην μηχανή του χρόνου διαβάζουμε:

(Η Κατερίνα Γώγου είναι γνωστή στο ευρύ κοινό από τις ερμηνείες δεύτερων ρόλων σε πολύ 

δημοφιλείς ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. 

Ήταν η ατίθαση συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο». 

Όταν ο καθηγητής Δημήτρης Παπαμιχαήλ προσπάθησε να ξεσκεπάσει μια ακόμη αταξία 

των μαθητριών του, η Γώγου ως Λαζάρου του απάντησε: 

«πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε 

με τη Γιαδικιάρογλου». 

Ήταν η αεικίνητη αδελφή της Τζένης Καρέζη στην ταινία «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», 

που χόρευε ασταμάτητα στο πλευρό του Τζανετάκου. 

Ήταν και η τσαχπίνα υπηρέτρια της Ελενίτσας, Μάρως Κοντού στο 

«η δε γυνή να φοβήται τον άντρα», που έτρεχε στο πλευρό της κυρίας της ψάχνοντας αγχωμένη 

«βελόνα και κλωστή» για να ράψει το κουμπί του αυστηρού αφεντικού της....)
Μεγάλος ίσως ο πρόλογος, σημαντικός όμως για το ποίημα 

που ακολουθεί. 

Θέλω να κουβεντιάσω. Κατερίνα Γώγου.


Θέλω να κουβεντιάσω σ' ένα καφενείο
που να 'χει πόρτα ανοιχτή
και να μην έχει θάλασσα
μονάχα άντρες άνεργους
σκόνη με ήλιο και σιωπή
να μπαίνει ο ήλιος στο κονιάκ
κι η σκόνη μαζί με τα τσιγάρα στα πλεμόνια μας
και ας μην πάρουμε και σήμερα βρε αδερφέ
προφύλαξη για την υγεία μας
κι ούτε να δίνεις συμβουλές
το πως το κατεβάζω έτσι
και πως σκορπιέμαι έτσι
και να αφήσεις ήσυχα στα μούτρα
τις μπογιές τις μύξες και τα κλάματα
να τρέξουνε.
Μονάχα να κοιτάζεις ήρεμα
τα νύχια τα μαλλιά μου και τα χρόνια
που 'ναι βρώμικα
και 'γω
να μη δίνω φράγκο για όλα αυτά.
Μόνο το κόμμα, το χριστουλάκο τους
γιατί δε φτιάχτηκε το κόμμα τόσα χρόνια
και 'συ να 'σαι φίλος. Φίλος-φίλος
έτσι όπως το λέει ο Καζαντζίδης
και το κονιάκ να 'ναι σκατά
και εργολάβος πουθενά δε φάνηκε
έχει δωμάτιο για παράνομους
πάνω απ' το καφενείο
θα σου τα ρίξω σε μια δόση
το συνηθίζω άμα μεθάω - έτσι για να σε λιανίσω -
να σε δω χωρίς βρακί να δούμε τι θα κάνεις
εσύ όμως λέει δεν θα 'σαι απ' αυτούς
θα σηκωθείς και θα χορέψεις παραγγελιά
...βεργούλες και με δείρανε...
και θα κρατάς στις χούφτες σου
μ' αγάπη και με προσοχή το μυαλό μου
είναι έτοιμο να διαλυθεί στα χίλια. Με πονάει.
Κι όταν
έρθουνε να σου πουν
εδώ δεν είναι
τόπος
και χρόνος
για τέτοια πράγματα
τράβηξε τη φαλτσέτα και θέρισε.

(Είχανε δίκιο οι Κοεμτζήδες)

Πηγή: