Το γράμμα αυτής της 83χρονης γυναίκας στη φίλη της είναι ο,τι πιο σοφό θα διαβάσετε σήμερα

"Χρειάζεται να μας πιέσει ο χρόνος για να σκεφτούμε πιο καθαρά;
Πρέπει να φοβηθούμε ότι «σώνεται το καντήλι» μας
για να βγάλουμε στη φόρα το καλό μας το σερβίτσιο,
να πούμε τις «συγγνώμες» που χρωστάμε
ή να φορέσουμε εκείνο το φόρεμα που φυλάμε για «ειδικές περιστάσεις»
(λες και δεν είναι κάθε περίσταση ειδική);..."
Αν όλοι σκεφτόμασταν, όπως αυτή η σοφή 83χρονη γυναίκα,
θα ήμασταν πολύ, πολύ πιο χαρούμενοι.
Κάθομαι στην αυλή και θαυμάζω τη θέα χωρίς να τρελαίνομαι
με τα αγριόχορτα που πάλι βγήκαν στον κήπο.
Περνάω περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους μου
σαν ένα σύνολο εμπειριών που πρέπει να απολαύσουμε, ΄
όχι να υπομείνουμε.
Χρησιμοποιώ το καλό, πορσελάνινο σερβίτσιο για οποιαδήποτε
μικρή “ειδική” περίσταση παρουσιαστεί.
αλλά το φοράω για τους ταμίες, στην τράπεζα
χάνουν το νόημά τους για μένα.
Αν αξίζει να δω, ν’ ακούσω ή να κάνω κάτι,
αν ήξεραν ότι δεν θα βρίσκονται εδώ αύριο.
Πιστεύω ότι θα καλούσαν τους συγγενείς και τους φίλους τους.
Ίσως να τηλεφωνούσαν σε μερικού φίλους,
για να απολογηθούν για παρελθοντικές φιλονικίες.
Μ’ αρέσει να σκέφτομαι,
ότι θα έβγαιναν, για να φάνε στο αγαπημένο τους εστιατόριο.
Μαντεύω… δεν ξέρω.
Προσπαθώ πολύ σκληρά να μην αναβάλω,
Και κάθε πρωί, όταν ανοίγω τα μάτια μου,
Ίσως η ζωή μας εξελίχθηκε πολύ διαφορετικά
Πηγή: Brightside
Δημοσίευση σχολίου