Η Λαφίνα.mp4
Παραδοσιακό Μακεδονίας
Όλα τα 'λάφια βόσκουνε
κι όλα δροσολογούνται
και μια λαφίνα ταπεινή
δεν πάει μαζί με τ' άλλα
μόνον τ' απόσκια περπατεί
τ΄ απόζερβ' αγναντεύει
κι οπ' εύρει γάργαρο νερό
θολώνει και το πίνει.
Κι οπ' εύρει γάργαρο νερό
θολωνει και το πινει.
Κι ο ήλιος την ερώτησε
κι ο ήλιος τη ρωτάει
γιατί λαφίνα ταπεινή
δεν πας μαζι με τ' άλλα;
Μόνον τ' απόσκια περπατείς
τ' απόζερβ' αγναντεύεις
κι οπ' εύρεις γάργαρο νερό
θολώνεις και το πίνεις;
Κι οπ' εύρεις γάργαρο νερό
θολώνεις και το πίνεις
Ήλιε μου σαν με ρώτησες
θα σου τ' ομολογήσω
δώδεκα χρόνους έκαμα
μόνη χωρίς ελάφι
κι απο τους δώδεκα και μπρος
εγέννησα λαφάκι
κι εκεί που βγήκε ο κυνηγός
να λαφοκυνηγήσει
το βλέπει βόσκαε μοναχό
ρίχνει και το σκοτώνει.
Ο ήλιος τότε δάκρυσε
κι έσβησε το φεγγάρι
κι οι λαγκαδιές κι οι ρεματιές
βαρειά αναστενάξαν.
Κλάψε με μάννα,κλάψε με
με ήλιο,με φεγγάρι
και 'γω τ' απόσκια περπατώ
ζερβά - ζερβά γυρίζω.
Κι οπ' εύρω γάργαρο νερό
θολώνω το και πίνω.
Δημοσίευση σχολίου