Στις δύο Νοεμβρίου του έτους 1911,
γεννιέται στο Ηράκλειο της Κρήτης ο Οδυσσέας Ελύτης.
Οι γονείς του είχαν καταγωγή από την Λέσβο.
Σε ηλικία τεσσάρων ετών
έχουν οικογενειακώς εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Όταν τελειώνει το σχολείο,
γράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας.
Η μεγάλη του όμως αγάπη είναι η Ποίηση
και γι αυτήν θα εγκαταλείψει τις σπουδές του
για να ασχοληθεί μόνο με αυτήν.
Είναι η εποχή που είχε ανακαλύψει τον υπερρεαλισμό
και τους σύγχρονους Γάλλους Ποιητές.
Μια σημαντική ημερομηνία
για την εξέλιξη της Ποίησης του Ελύτη είναι το 1935,
όταν τότε γνωρίζει έναν άλλο Ποιητή, τον Αντρέα Εμπειρίκο.
Ο Εμπειρίκος γράφει υπερρεαλιστικά ποιήματα
και έχει μυηθεί στην ψυχανάλυση.
Η φιλία του Εμπειρίκου με τον Ελύτη διατηρείται
μέχρι το τέλος της ζωής του Εμπειρίκου.
Περνούν πολλές ώρες μιλώντας για την ποίηση,
για τα σύγχρονα λογοτεχνικά ρεύματα,
γράφουν ποιήματα μαζί.
Το 1935 δημοσιεύονται και τα πρώτα ποιήματα του Ελύτη.
Γίνεται αμέσως πολύ αγαπητός στο αναγνωστικό κοινό.
Ο ποιητικός του λόγος είναι εντελώς καινούργιος
και τα θέματά του,
ο ήλιος, η θάλασσα, το Αιγαίο, η νεότητα,
κάνουν τους αναγνώστες του να βλέπουν
με μια νέα ματιά το ελληνικό τοπίο και την ίδια τη ζωή.
Όταν ξεσπάει ο πόλεμος,
ο Ελύτης βρίσκεται στην πρώτη γραμμή
στο Αλβανικό μέτωπο.
Από το 1948 έως το 1952 μένει στην Γαλλία.
Εκεί γνωρίζει Γάλλους Ποιητές,
ζωγράφους και διανοούμενους,
έρχεται σε επαφή
με τους αισθητικούς προβληματισμούς της εποχής.
Γράφει συνέχεια χωρίς να δημοσιεύει τίποτα,
γιατί δεν τον ικανοποιούν τα έργα του.
Όταν φεύγει από την Γαλλία,
σχίζει καθετί που έχει γράψει,
ανάμεσα σε αυτά κάποια προσχέδια
του "Άξιον Εστί".
Το έργο θα δημοσιευθεί το 1960
και την ίδια χρονιά άλλη μία ποιητική συλλογή το
"Έξη και Μία Τύψεις για τον Ουρανό."
Κατά την διάρκεια της δικτατορίας απέχει
από κάθε δημοσιότητα
και αφιερώνεται στα κολάζ.
Το 1979 τιμάται με το βραβείο Νόμπελ.
Είναι ο δεύτερος Έλληνας Λογοτέχνης,
που δέχεται αυτή την τιμή.
Ο Οδυσσέας Ελύτης πεθαίνει στις 18 Μαρτίου του 1996.
Δημοσίευση σχολίου