ΣΟΥΡΟΥΝΤΙΝΑ - ΙΣΤΑΜΠΟΥΛ - ΒΙΝΤΕΟ

 ΣΟΥΡΟΥΝΤΙΝΑ (Ιστάμπουλ)

Ο χορός χορευόταν σε διάφορα μέρη της Καππαδοκίας.

Η κάθε περιοχή τον παρουσίαζε με την δικό της τρόπο και την σημασία του δρώμενου χορού, σύμφωνα με το τοπικό γλωσσικό ιδίωμα. 

Για την περιοχή των Φαράσσων

Σουρουϊζω, σημαίνει το σύρσιμο τον ποδιών και ο βηματισμός είναι διαφορετικός του κανονικού. 

Σέρνοντας και κουτσαίνοντας τα πόδια σε σχήμα κύκλου ο πρώτος χορευτής κάνει διάφορους σχηματισμούς. 

Για την περιοχή του Κέλβερι σημαίνει το σούρωμα που κάνει ο χορός μέσα και έξω στον κύκλο.

Για την περιοχή του Μιστή Σουρουντίζω σημαίνει το σύρσιμο τον χορευτών σε διάφορους σχηματισμούς με δύο κύκλους προσπαθώντας ο κύκλος του νεαρού υποψήφιου γαμπρού να κλέψει την κοπελιά του, από τον κύκλο των
άλλων χορευτών. 

Έτσι, προσπαθώντας με διάφορους ελιγμούς, αν καταφέρει να ρίξει το πανωφόρι του στην κοπελιά, σημαίνει πλέον ότι είναι δική του και διεκδικεί να την κλέψει.

Η ΕΡΕΥΝΑ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ στον ΧΟΡΟ και στο ΤΡΑΓΟΥΔΙ από τα ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΑ ΧΩΡΙΑ της Περιοχής ΦΑΡΑΣΣΩΝ - ΣΟΥΡΟΥΝΤΙΝΑ. 

Ένας χορός που κατά τόπους σήμαινε και κάτι διαφορετικό.

Σουρουντίζω, στην Φαρασσιότικη διάλεκτο, σημαίνει το σύρσιμο τον ποδιών στο χορό, και ο βηματισμός είναι ελαφρώς γρηγορότερος από το βάδισμα.
"Σουρουντίζω" σημαίνει Σέρνομαι. 
Ο χορός προσδιορίζει την καταγωγή, όμως, χορευόταν σε όλη την Καππαδοκία.
Κατά τόπους χορευόταν διαφορετικά και με άλλη σημασία του χορού.
Σαν έθιμο, είχε σχέση με το έθιμο που γινόταν κάθε χρόνο για ένα μήνα τον Σεπτέμβριο στο αντάμωμα των νέων στην μακρά Παναγιά, μια τοποθεσία ψηλά στο όρος Αντίταυρο, όπου υπήρχε Εκκλησάκι της Παναγιάς.
Η Εκκλησιά βρισκόταν αρκετά μακριά από τον Βαρασσό και διοργάνωναν τα λεγόμενα ΦΑΡ,ΦΣΟΚ,ΚΑ.ΤΑ, ΦΑΡΣΟΚ,ΚΑ, δηλαδή, χαϊδευτικά, τα Φαρασσιώτικα.
Για ένα μήνα, κάθε μέρα, μάζευαν την χρεία τους, χαιρετούσαν του γονείς και τους χωριανούς, γυρίζοντας στο Χωριό, μάζευαν ο,τι τους έδινε η κάθε νοικοκυρά. 
Έτσι, ξεκινούσαν Σουρουϊζοντας τον χορό με τον Αρχηγό (Κεφαλά) να οδηγήσει τον χορό, κρατώντας στον ώμο του και ένα σφάγιο ή πετεινό ή κανένα αρνάκι ή κατσικάκι.
Ξεκινούσαν, παρέες - παρέες, ανηφορίζοντας, κορίτσια και αγόρια, τραγουδώντας και χορεύοντας για την μακρά Παναγιά στο ετήσιο αντάμωμα που βρισκόταν στην περιοχή Σαράντα Παρακαμήνες (ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΑΜΙΝΑΔΕΣ).
Χορεύοντας τον χορό αυτόν, αγόρια και κορίτσια, προσπαθούσαν να δείξουν την συμπάθεια τους και το ενδιαφέρον τους, ο ένας στον άλλον. Το Έθιμο κρατούσε ένα μήνα.
Στα Χωριά τον Φαράσσων ήταν δύσκολο να πλησιάσει το αγόρι με το κορίτσι, ήταν, κατά το έθιμο, ανήθικο. 
Έτσι διοργάνωναν τα "Φαρσόκ'κα", όπου συνέβαιναν τα ανταμώματα. Η γνωριμία μεταξύ αγοριών και κοριτσιών, όσων ταίριαζαν, γυρνώντας στο Χωριό, παντρευόταν.
Πολλές φορές μια κοπέλα μπορεί να την ήθελαν πάνω από ένας,. Γινόταν προσπάθειες, ποιος θα την κερδίσει. 
Αν καμιά φορά ήταν αδύνατο, να τα βρούνε, το κορίτσι έδειχνε την επιθυμία στο αγόρι που της άρεσε και κλεβόταν, όποτε εκεί οι διεκδικητές σταματούσαν πλέον να ενδιαφέρονται και γρήγορα γινόταν και γάμος.
Το γεγονός ήταν τελείως αποδεκτό και από τους άλλους και από τις οικογένειες των παιδιών, ακόμα και αν υπήρχαν διαφορές μεταξύ τους. Στην όλη διαδικασία έπαιρναν μέρος νέοι και νέες από τα γύρω Χωριά.

ΙΣΤΑΜΠΟΥΛ, ΙΣΤΑΜΠΟΥΛ (Χορός Σουρουντίνα)

Στίχοι και Ερμηνεία:

Ισταμούλ, Ισταμούλ, Ισταμούλ, Ισταμούλ 
Βελχάν γαλασήν (δις) 
Άγονη να μείνης 
Ότα πενίμ κιπή 
Και αυτή σαν και μένα
Γιαλουνούζ γαλσούν (δις) 
Μόνη σου να μείνη

Ανταβάλ ταγλάρη 
Του Ανταβάλ τα βουνά
Σεβίν κιορουλτού (δις 
Αγαπημένα φάνηκαν
Τσαλουσχάν αραπά 
Που δουλεύει το κάρο
Ατή γιορουλτού (δις) 
Το Άλογο κουράσθηκε

Τσινή, Τσινή τσεκέριμ 
Λίγο, λίγο τραβάω
Αχ μαλούμ μάλουμ, μάλουμ 
Αχ το δικό μου το δικό μου
Γιολούν ουστουνέ τσεκέριμ 
Στο δρόμο επάνω τραβάω
Τσανούμ τσιναρούμ (δις 
Ψυχή της ψυχής μου

Αραπαγιά πιντίμ 
Στο κάρο ανέβηκα
Σουγιού βερτηλέρ (δις) 
Νερό με δώσανε
Γιοργούν πιζίμ τόστου 
Κουρασμένος δικός μας φίλος
Βέριν τετιλέρ (δις) 
Δώστε του είπανε

Που γιολαριντάν (δις) 
Σε αυτούς τους δρόμους του
Κεζέ, κέζέ κέλτημ 
Γύρνα, γύρνα ήρθα
Ιχπαλούμταν πουλτούμ 
Από την τύχη μου βρήκα
Σιζή τοστουλάρ (δις)
Εσάς φίλοι μου

Ταγ μαντέμ ταγλαρτάημ 
Του Ταγ ματέν τα βουνά είμαι
Αχ μαλούμ, μαλούμ, μάλουμ 
Αχ δικό μου, δικό μου, δικό μου
Ιχπάλ γιολουνά κελίρημ 
Στης τύχης το δρόμο έρχομαι
Τσανούμ τσιναρούμ (δις) 
Ψυχή της ψυχής μου.

Έρευνα εργασία: Αλέξανδρος Ιορδανίδης - Αγροσυκιά Γιαννιτσών Νομού Πέλλας
www.Farassiotis.gr – www.kappadokia.gr Imeil. farssiotis@gmail.com
YouTube – Facebook Αλέξανδρος Ιορδανίδης

Απόσπασμα παράστασης από τις εκδηλώσεις που πραγματοποίησαν το 2014 οι Σύλλογοι Θέρμης - Ταγαράδων και Ρυσίου Δήμου Θέρμης.

Χοροδιδάσκαλος ο Γιάννης  Ηλιάδης.

Πήραν μέρος οι Μουσικοί:

Αλέκος Ιορδανίδης: Βιολί - Κεμανέ - Τραγούδι
Αστέρης Μαυρουδής: Ούτι
Διαμαντής Μιχαηλίδης: Κρουστά.

ΑΑΑΑΑ