Ἡ Ἀνάσταση |Στέλιος Σπεράντσας

Ο λαός το ονόμασε Πάσχα, Πασχαλιά ή Λαμπρή. 

Η λέξη Πάσχα υπήρχε από τα αρχαία χρόνια και δήλωνε τον αέναο κινούμενο κύκλο της ανθρώπινης ζωής και της φύσης, της νίκης της ζωής επί του θανάτου, του ερχομού του «Ανώτατου Αγαθού», δηλαδή της γεμάτης λαμπρό φως άνοιξης. 

Αργότερα ο Χριστιανισμός ονόμασε Πάσχα, τα Πάθη του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, το Θυσιαστικό Θάνατο και την εκ νεκρών Ανάσταση Του. Στην Ελλάδα, το Πάσχα έθρεψε την έμπνευση των ποιητών χαρίζοντας μας αριστουργηματικούς ύμνους, μοιρολόγια και ποιήματα.

Ἡ Ἀνάσταση

Ἡ Ἀνάσταση. Καὶ γέμισε χαρά, 
λουλούδισε ἡ ψυχή μου σὰν τὸ κρίνο. 
Κι ἀνοίγω τῆς λαχτάρας τὰ φτερά, 
ψηλὰ μὲς στῆς αὐγῆς τὰ φωτερὰ 
γαλάζιο ἕνα ἀστροφῶς κι ἐγὼ νὰ γίνω

Ἀνάσταση. Τὰ σήμαντρα χτυποῦν. 
Κι ὅλα τὰ δένδρα ἀνθίζουν πέρα ὡς πέρα. 
Στὸν κόσμο αὐτὸ ἂς μάθουν ν᾿ ἀγαποῦν 
ὅσοι τὸ μίσος ἔσπειραν κι ἂς ποῦν 
«Χριστὸς Ἀνέστη ἐτούτη τὴν ἡμέρα

Στέλιος Σπεράντσας