Μια αγκαλιά ευχές σας στέλνω.
Και λίγη ελπίδα.
Γράφει Βάσω Ιορδάνου Κοσμίδου
Καλοτάξιδος Φεβρουάριος, με αισιοδοξία.
Ένας χρόνος μετά την εμφάνιση του Κορονοϊού. Είμαστε ακόμα όρθιοι;...
Φεβρουάριος 2020
Ένας χρόνος με Κορονοϊό.
Ένας χρόνος, που φάνταζε, μακριά πως ήταν από μας.
Στην μακρινή Κίνα.
Με ταχύτητα ρεκόρ, εξαπλώθηκε.
Έχει κηρύξει τον πόλεμο, σαν αόρατος εχθρός, σε όλο τον πλανήτη.
Και όπως κάθε πόλεμος, έχει και απώλειες.
Η ΖΩΗ, ανακηρύχθηκε πολύτιμο αγαθό, αλλά όχι δεδομένο.
Φεβρουάριος 2021.
Στην άκρη του τούνελ, λίγο φως, με το εμβόλιο.
Αν αφήσουν πίσω οι εταιρείες παρασκευής, τα παιγνίδια τους,
τα κερδοσκοπικά τους συμφέροντα.
Αν...αν... αν...
Του χρόνου τον Φεβρουάριο, ίσως να είναι ηττημένος ο Κορονοϊός και
οι μεταλλάξεις του.
Αυτή η πανδημία, που αφήνει πίσω της, απώλειες ανθρώπινων ζωών
και μια γονατισμένη οικονομία.
Όμως εμείς, όλοι, θα το προσπαθούμε, να αντέξουμε.
*** Προσπάθησα μια αγκαλιά να σκιτσάρω, να σας στείλω, από αυτές,
που απαγορεύει η πανδημία.
Μια αγκαλιά και μια αμυγδαλιά ελπίδας.
Η Άνοιξη, θα έρθει!
~*~
Και αν έγκλειστοι μας πνίγει η σιωπή, σας θυμίζω ένα
από τα "Άτιτλα Μικρά" μου ...
"Μέσα στην ιερή σιωπή
γεννήθηκε μια ολόκληρη Άνοιξη!
Αφήστε τις κραυγές
κι ανθίστε!
Βάσω Ιορδάνου Κοσμίδου
*** Κατανόηση, για τις ζωγραφιές μου...
Δημοσίευση σχολίου